အိမ်နီးချင်းဆိုတာ ရွေးချယ်လို့မရဘူးလို့ ဆိုရိုးရှိပါတယ်။ စစ်မှန်တဲ့ အိမ်နီးချင်းဆိုတာ ဘုရားပေးတဲ့ လက်ဆောင်၊ အိမ်နီးချင်းကောင်းရဖို့ ခြံစည်းရိုးခတ်ရမယ် စတဲ
ကားကလေးက ရန်ကုန်-ကော့မှူးလမ်းပိုင်းမှာ အသော့နှင်နေပါတယ်။ တရိပ်ရိပ်ပြေးနေတဲ့ ကားလေးရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာတော့ လယ်ကွင်းတွေက စိမ်းစိုနေပါတယ်။ အဲဒီလယ်
မြန်မာမှာ ဆင် လို့ ဆိုလိုက်တာနဲ့ ဆင်မကြီး “မိုမို” ကို ပြေးမြင်ကြတာ အစဉ်အလာလိုတောင် ဖြစ်နေပါပြီ။ ဆင်မကြီး “မိုမို”ဟာ ဒီနေ့ဒီအချိန် အသက် ၇၀ ကျော်အရွယ်အထိ ကလေးတိုင်းရဲ
မြန်မာလား၊ ဗမာလား။ ဒီကိစ္စဟာ သမိုင်းတလျှောက် အငြင်းပွားမှု အကြီးအကျယ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စဖြစ်ပါတယ်။ ဝေါဟာရတွေဟာ သမိုင်းနဲ့ ယှဉ်တွဲဖြစ်ပေါ်လာတာမို့ မြန်မာ
၂၀၂၃ ခုနှစ် နှစ်လယ်ပိုင်းလောက်က ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဂြိုလ်တုဓါတ်ပုံတွေကြောင့် အိန္ဒိယအပါအဝင် ကမ္ဘာ့အကဲခတ်တချို့ကြားထဲမှာ လှုပ်ခတ်သွားတဲ့ သတင်းတစ်ပုဒ်ရှိပါတယ်
သမိုင်းစဉ်အဆက်ဆက် အဖြေထွက်ပြီးသား ပုစ္ဆာတစ်ပုဒ်ကို ဒီနေ့ခေတ် မြန်မာနိုင်ငံက လူတွေက ပြန်တွက်နေကြပါတယ်။ အဲဒီပုစ္ဆာကတော့ “ပညာရှာမလား၊ ငွေရှ
မြန်မာနိုင်ငံမှာ နေတယ်၊ နွေရာသီ မီးပြတ်တယ် ဒါမှမဟုတ် မီးခဏခဏလာတယ်ဆိုတာ မထူးဆန်းတဲ့ နိယာမတစ်ခုဖြစ်လာသလို မြန်မာအစိုးရတွေဟာ နွေရာသီရောက်ရင် လျှပ်
လူတစ်ယောက် ၊ လူမျိုးတစ်မျိုးရဲ့ နေ့စဉ်နေထိုင်မှုပုံစံကို အခကြေးငွေပေးပြီး ကြည့်ရတယ်ဆိုတာ တန်ဖိုးတစ်ခုလား၊ ဒါမှမဟုတ် လူ လူချင်း ခေါင်းပုံဖြတ် အမြတ်ထုတ်ခံ
